‘Zo weinig dat hier – kijk maar rond – niets van mijzelf is; zelfs niet of vooral niet het bed waarin ik slaap. Ik heb een afkeer van rust; en bezit leidt tot rust en in de veiligheid slaapt men in; ik houd genoeg van het leven om wakend te willen leven en ik onderhoud dus, juist te midden van mijn rijkdom, het gevoel van onbestendigheid, waardoor ik mijn leven op de hoogste spanningen breng, of tenminste verhevig. Ik kan niet zeggen dat ik houd van gevaar, maar ik houd ervan dat het leven vol onzekerheden is en ik wil dat het, elk ogenblik, al mijn moed, al mijn geluk en gezondheid van mij vergt.
De immoralist (uit 1912) is onlangs opnieuw uitgegeven.